Max van Praag – De Grootste Successen van

Opa kijk ik vond op zolder #8

De omslagfoto van De Grootste Successen van Max van Praag oogt alsof kleinzoon bij opa op bezoek was – met camera – en een vluchtig kiekje schoot toen opa aan het praten was. Opa Max zit rustig de kat te aaien en lijkt midden in een zin te zijn vastgelegd. Het is een beeld dat onmiddellijk nieuwsgierig maakt: wat staat er in Godsnaam op deze plaat? Er waren ongetwijfeld meer opties voor de voorkant, maar de keuze is gevallen op “op de koffie bij opa”. Kennelijk dachten de vormgevers dat deze foto de muziek aardig weerspiegelde. Na beluistering moet ik zeggen dat ze daar behoorlijk gelijk in hebben gehad.

De grootste successen van Max van Praag zijn liederen die je doen denken aan een vergeten dorpskroeg in de jaren vijftig. Aan zware eikenhouten tafels staren eenzame lieden voorovergebogen naar een kleintje pils, terwijl de rooksliertjes van hun sigaretten rustig naar het plafond dwarrelen. Op de achtergrond klinkt zachtjes Max van Praag die zingt over de liefde en over herinneringen aan vroeger. Het is het type muziek waarop een tevreden stel kan dansen door de hoofden op elkanders schouders te leggen en in het midden van de kamer zachtjes heen en weer te wiegen.

Er zit een nostalgische romantiek in die klanken en daar mag van genoten worden. Maar ik moet ook opmerken dat ik twee keer een poging heb gedaan om de plaat compleet te luisteren en beiden keren in slaap ben gevallen. Het klinkt allemaal een wel beetje als een draaiorgelman aan de morfine. De moderne luisteraar is dan ook aangeraden beluistering van Max van Praag af te wisselen met wat Metallica of Black Sabbath (op vol volume) om het risico op permanente verlamming zoveel mogelijk te beperken.

Maar ja, eens in de zoveel tijd kan het best mooi zijn om even een wandeling langs opa Max te maken. Zoals je ook bij je eigen opa en oma langs gaat (of ging). Een kopje koffie, een babbel, een koekje en afhankelijk van het type grootouder misschien zelfs een neutje. Je moet er natuurlijk niet aan denken dat je dat elke dag zou moeten doen en wellicht ervaar je in het trappenhuis het schrille contrast tussen de gezelligheid van zojuist en de troosteloosheid van het besef dat al deze oude mensen eenzaam opgesloten zitten met niet veel meer dan de restanten van een normaal dat niet langer bestaat. Kop op, buiten schijnt de zon. Er zijn nog veel dagen om herinneringen te maken waar je later weemoedig aan kunt terugdenken. Net zoals die kopjes koffie bij opa Max vroeger.

Omslag:

4 keer koffie met gebak

Inhoud:

3 zwijmelende bejaarde stellen